Kids, koffietjes & comfortzone

Kids, koffietjes & comfortzone

Een tijd geleden was ik gestopt met het schrijven van beoordelingen, omdat het voelde alsof ik deze schreef ‘voor het schrijven’, in plaats van om iets te delen of te melden van waarde. Het begon mij tegen te staan en ik keek niet met trots terug op deze toegespitste geschriften. Echter, het is tijd voor een terugkeer.

Rond dezelfde tijd dat de gedachte van een tweetalige website tot mij kwam was ik een boek aan het lezen die ik zelf had gevonden, maar grappig genoeg later als geschenk kreeg. Dit boek was ‘Kids, koffietjes & comfortzone’ van schrijfsters Vivien Waszink en Laura van Eerten (taalkundigen bij het Instituut voor de Nederlandse Taal) en uitgegeven door Uitgeverij AUP.

Dit boek is waar genot voor ieder met een belangstelling in hedendaags Nederlands, voor zowel mopperaars zoals ikzelf als nuchtere taalbelanghebbenden, want het is niet enkel een betoog over taaljeuk, er komen ook leuke wetenswaardigheden ter sprake des Nederlands – allemaal op een toegankelijk en vaak ook geestige wijze vertoond. Ik was zelf aangenaam verrast door de geschiedenis des gebruiks van ‘hun’ en ‘hen’, alhoewel ik zelf alsnog graag de voorkeur geef aan wat dan in mijn oren klinkt als ‘juist’ (in mijn geval, meer hen!).
In het nog geen 150 bladzijdes tellende boek(je) komt er veel aan bod. Sommige uitdrukkingen, gezegdes en spellingen zullen bekend zijn, en anderen doen je weer oud en onder-een-rots-levend aanvoelen. Dat laatste is niet wezenlijk slecht, ik vond het wel vermakelijk om te lezen over het jongerentaal dat voorbij kwam, al lachend om mijzelf die het dus niet begrijpt.

Dit (korte) schrijfstuk is niet enkel om het boek aan te prijzen, het is ook om aan te geven dat het een belangrijk onderdeel is geweest van mijn bezielde aanpak om Righ.Art/ te vertalen. Ergens vrees ik dat de schrijfsters met een afwijzende blik zouden kijken naar hoe ik het Nederlands omarm en hoe ik haar op deze plek toepas (het zou als dwangmatig kunnen worden beschouwd, al is dat niet echt mijn bedoeling), maar dat haalt niet weg wat voor een invloed het kan hebben voor een taalliefhebber als ik. Zonder dit boek had ik waarschijnlijk nooit de Stichting Nederlands ontdekt, wat mij leidde naar de Bond Tegen Leenwoorden en evenknieën zoals Taaldacht. Allen even belangrijk als dit boek, maar Kids, koffietjes en comfortzone is denk ik wel het meest toegankelijk.

Dus, aanbevolen!